آیه ۴ سوره فلق - ترجمه - معانی کلمات - تفسیر
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ «۱» مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ «۲» وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ «۳» وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ «۴» وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ «۵»
بگو: پناه می برم به پروردگار سپيده دم. از شرّ آفريده هايش. و از شرّ تاريكى شب، آنگاه كه همه جا را فراگيرد. و از شرّ افسونن گرانى كه در گرهها مىدمند. و از شرّ هر حسود آنگاه كه حسد ورزد.
معانی کلمات آیه:
نفاثات: دمندگان. نفث: دميدن.
«نفاثات» از «نفث» به معناى دميدن.
آن گاهى دميدن معنوى است مانند الهام و تلقين.
از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نقل شده كه درباره وحى فرموده: «الا و ان الروح الامين نفث في روعى» و گاهى ظاهرى است به معنى انداختن كمى از آب دهان.
راغب گويد: «النفث: قذف الريق القليل و هو اقل من التفل» يعنى: آن انداختن كمى بزاق است كه از بزاق معمولى اندك است، آن جمع نفاث يا نفاثه است.
